Archief

Het plan om het braakliggende oude zwembadterrein om te vormen in een natuurgebiedje langs de ecologische verbindingszone Kromme Rijn met een wandelroute is door de VNMW, samen met het Utrechts Landschap, opgesteld en ingediend bij een prijsvraag voor dit gebied. Uiteindelijk hebben gemeente en provincie ook gekozen voor dit plan en is in 2003 een begin gemaakt met de aanleg van de eerste fase van dit plan (opening in 2004).

In dit plan staat herstel van natuurwaarden middels de oude geul van de Kromme Rijn en brede natuurvriendelijk oevers centraal. Ook een spannende wandelroute met een bruggetje zit in dit plan. Fase II is niet haalbaar omdat de eigenaar en her RAK er niet aan meewerken. Fase I blijft in de huidige plannen slechts beperkt tot een poel ter plaatse van het oude zwembad en een stukje natuuroever.

Kaartje inrichtingsplan Vikinghofterrein (VNMW/HUL, 1998)

De nieuwe poel en de vissen op de plek van de oude geul van de Kromme Rijn op het Vikinghofterrein (2004)

De vogelwerkgroep hield haar herfstweekend dit jaar in Zeeuws Vlaanderen. Het was, mede door het prachtige nazomerweer, hoewel de weerberichten buien verwachten., een heel geslaagd weekend. Vrijdagmorgen werd na een koffiestop even voor Bergen op Zoom bij Ellewoutsdijk het gelijknamige fort bezoch en vanaf de dijk naar vogels in de inlaag 1887 en op de Zuidgors gekeken. Het aantal vogels viel wat tegen. Door het zachte nazomerweer komt de trek nog nauwelijks op gang. Maar we hadden een schitterend uitzicht over de Westerschelde. In de fortgracht zat een dodaarsje maar de klapper was hier wel de ‘slikduiker’ bij het haventje.

In de middag werd alvast een kijkje genomen bij het Land van Saeftinge en genoten we van over de schorren scherende bruine kiekendieven en op de slikranden fouragerende bontbekpleviertjes en steenlopers. Ruud en Gepke hadden voor een paar pannen uitstekende soep voor het avondeten gezorgd en kregen veel waardering voor hun kokswerk.

Zaterdagmorgen hebben we eerst vanaf een uitkijkpunt over het Land vanSaeftinge gekeken en vervolgens zijn we na de koffie, en voor een aantal Belgisch bier, op het terras van een dijkcafé naar het bezoekerscentrum gegaan waar de gids op ons wachtte om het gebied in te trekken. Zonder gids mag je het gebied niet in vanwege het snel opkomende tij dat je kan overvallen. De gids, Frits, was een vogelaar van de vogelwerkgroep ‘De Steltkluut’uit Zeeuws Vlaanderen. Hij inventariseerde ook een een deel, het Siperdaschor, van het totale gebied. In plaats van de twee en een half uur zijn we ruim vier uur in het gebied gebleven en mochten we in een deel dat als rustgebied geldt, waar geen gangbare excursies, die het Zeeuws Landschap organiseert. naar toe gaan. We hebben dan ook een boffer gehad. Een schitterende wandeltocht over de schorren, ploeteren door de modderige slenken en we hebben een stuk gelopen over de zandige Scheldeoever vlak bij de Antwerpse haven. Deze tocht leverde met alle afwisseling dan ook een aantal leuke waarnemingen op zoals tweemaal een ijsvogel, veel bruine kiekendieven, een grote zilverreiger, meeerdere watersnippen, baardmannerjes, witgatje, slechtvalk, pijklstaarteenden, bontbekpleviertjes, de waterral in de rietvelden en een grote groep groenpootrruiters. Op de plek waar bij de overstroming een dorp verloren is gegaan zijn door een aantal mesnen scherven van aardewerk verzameld. Er kwam zelfs een bijna gaaf stenen olielampje uit de modder. Iedereen kwam dan ook zeer voldaan terug van deze tocht.

´s Avonds hebben we gezamenlijk gegeten in een huiskamerrestaurant in Paal waar ons een uitstekend diner werd voorgezet. Zondag, op de terugweg hebben we gevogeld bij de Koudekerkse inlagen en het plan Tureluur op Schouwen. Enkelen zijn wat eerde naar huis gegaan waaronder onze bekende FC Utrecht fan. Die heeft dan ook de vissende grote sterns bij de Schelphoek gemist en een jagende sperwer, de krakeenden en slobeenden in de inlagen en een grote groep kluten die schitterend oplichtte in de zon tegen de achtergrond van een door een buiige lucht donkere water. Wij hebben overigens geen spat water gehad. Ter afsluiting dronken we nog wat in de Heerenkeet, het café op de dijk waar de waterschapsbestuurders vroeger vergaderden en zo rond een uur of zes waren we weer in Wijk.

Ton Janssen

W.b.D. Duizenden vogelliefhebbers hebben dit afgelopen weekend meegedaan aan de World Birdwatch. Totaal hebben er zich 105 vogelwerkgroepen gemeld voor de Birdwatch. Vanaf de telposten werden zoveel mogelijk vogels tijdens hun trek vanuit het verre noorden naar het zuiden geteld. Er werden 193 vogelsoorten geteld in Nederland. De vogelwerkgroep van de vereniging van Natuur en Milieu Wijk bij Duurstede had voor deze dag een telpost in de Waarden van Gravenbol ingericht. Volgens de vogelaars Frans Hoving en Wim van Impelen was het een zeer succesvolle teldag. De ochtend begon al goed met 12 overvliegende lepelaars. De ijsvogel liet zich zien langs de oeverrand. Hoogtepunten waren een prachtige visarend en een blauwe kiekendief vliegend in de lucht. De wulp liet zich jodelend horen in het weiland. De top 5 van Wijk bij Duurstede was 1 De grauwe gans. 2 De aalscholver.3 De spreeuw . 4 De kokmeeuw. 5 De meerkoet. Volgens Hoving kan Wijk bij Duurstede trots zijn op zijn vogelrijke uiterwaarden.

Voor meer informatie: Frans Hoving tel:0343-571439 e-mail: hovin450@planet.nl

Het clubje was klein en de takken waren groot, dus de eerste knotdag dit seizoen werd een bijzondere uitdaging. Op een nieuwe locatie aan de Groenewoudseweg werd een aanvang gemaakt met het fatsoeneren van 13 knotwilgen, die 9 jaar verwaarloosd waren. Tijdens het zagen en slepen in het boomgaardje beten we in zure appels en kraakten harde noten. Voor onze jongste telg Jelmer was deze oververhitting te groot en hij zocht ter redding (?) een Spartaanse afkoeling in de Kromme Rijn.

Voor mij als coördinator was het al langer een doorn in het oog, dat er bij de entree van Wijk Centraal als je vanuit Utrecht de Sanderburger boulevard komt afrollen, je struikelt over ongeschoren knotwilgen. Omdat dit geen goede etalage voor een superactieve Wijkse knotploeg vormt, stond het besluit snel vast: die wildgroei moest er af. Na enig speurwerk was de eigenaar achterhaald en deze slaakte een zucht van verlichting toen hij vernam, dat landschapsbeheer van VNMW er nog wel brood in zag. Hoewel het recept voor deze eerste knotdag nog ongewis was, vooral de baktijd was een groot vraagteken, banjerden we twee vrouw en acht man (een heel stel nog/weer met vakantie) sterk zaterdagochtend 14 oktober door het hoge gras richting oever van de Kromme Rijn. Door de dichte kruinen was het begin maken zeer moeilijk, maar na enig gesjor aan beknelde zagen, vielen de eerste zware takken. Het juiste devies bleek niet vlak maar zo hoog mogelijk boven de knot de zaag er in te zetten. De sleeptroepen konden het tegen koffietijd niet meer bijbenen, want vooral door Herman op de rechter flank, werden ze gebombardeerd met vallende masten. Om het nog bij te houden, was ons bestek te licht, dus werd besloten motorgeweld in te zetten. Met eigen kettingzaag (die van de vereniging liet het afweten) werd een inhaalslag gepleegd om de decimetersdikke stammen in hanteerbare stukken te zagen en de achtergebleven stompen te verwijderen. Ook moesten er touwen aan te pas komen om te water geraakte takken weer aan land te trekken. Gekscherend was in de planning van deze ochtend “duiken en vissen gewenst” vermeld, maar dat ook onze “beachwatch” in actie moest komen, was hiermee niet voorzien. Na de pauze klonk opeens alarmerend vanuit het kraaiennest de noodkreet: “drenkeling te water en komt niet meer boven !”. Alsof hij het nieuwe ARBO-plan al van buiten kende, spoedde Jelmer zich over de brug naar de overkant. Slechts gehuld in een gebloemd broekje, dook hij pardoes het troebele koude water in. Met handen en voeten taste hij de kleiige bodem af. Maar vergeefs. Toch, hij had iets roods gezien en verdween weer in de bruine golven. De derde keer kwam hij juichend boven met de teloor gewaande beugelzaag triomfantelijk in de lucht. Zo zie je maar, met de jeugd er bij is behoud van materieel én een frisse aanpak in de knotploeg verzekerd.

Zoals ons object aan de Groenewoudseweg er nu bijligt, maakt dit van mij geen Pronckheer. Wel zijn de verschillende stadia goed zichtbaar: treurige wilgen waar nog niets aan gedaan is; 1 trotse wilg waar de takken helemaal van af zijn en licht opgeluchte knotbomen met amputaties. Na de natuurwerkdag moeten we hier nog eens goed aan de slag. Te kiezen valt voor een gescheiden aanpak: traditioneel met gereedschap op spierkracht takken neerhalen en kleine spul opruimen; apart met kettingzaag ( hopelijk dan 3 gediplomeerden?! ) stompen verwijderen en grote stammen in stukken zagen.

Niet alleen Jelmer zou het leuk vinden als er meer jongeren bijkwamen, want met de knotploeg doe je niet alleen de natuur een plezier, je kunt er ook zelf dus leut beleven.

Jullie LB(=Lekker Buiten)coördinator Paul Jacobs.

De Delgromij wil klei winnen in het oostelijk deel van de Lunenburgerwaard de zgn. Sandenburgerwaard. Daarna zal het terrein als nieuw natuurgebied opgeleverd worden.

Om alle geïnteresseerde VNMW-leden hierover te informeren is er zaterdag 28 oktober een toelichting in onze verenigingsruimte, gevolgd door een excursie op locatie.

Programma op zaterdag 28 oktober 2006:

10.45 uur VNMW ruimte open, koffie en thee 11.00 uur toelichting op plannen door Iwan Reerink Delgromij aansluitend vragen en discussie 12.00 uur per auto/fiets vertrek naar locatie (toegangsweg Gravenbol) toelichting en discussie in het veld. Uiterlijk 13.00 einde bijeenkomst.

Hoe kan je natuur met fietsen/wandelen combineren?

Al jaren bestaat bij velen de wens om over de zomerkade een fiets-wandelverbinding door de Lunenburgerwaard naar het recreatiegebied Gravenbol aan te leggen. Door de natuurbouwplannen komt deze vraag opnieuw aan de orde. Het probleem is dat zo’n pad leidt tot verstoring van de vogels in de Lunenburgerwaard. Deze uiterwaard is zelfs beschermd door de Europese Vogelrichtlijn.

Een trekpont?

Als idee heeft de VNMW een trekpontje geïntroduceerd omdat het deel van het fiets- en wandelpad door de nieuwe natuur dan niet nodig is. Fietsers en wandelaars kunnen zichzelf naar Gravenbol varen. Best spannend. Iedereen vind het een leuk idee, dus nog medewerking van de gemeente en op zoek naar financiering.

Info bij Sonja Fris, VNMW-beleid (0343-576470)

Op 28 november van 20.00 uur tot uiterlijk 22.00 uur

Dit plan is in voorbereiding en wij hebben een paar keer met de initiatiefnemers gesproken. Diverse suggesties van ons zijn in het plan verwerkt. Om meer VNMW-ers te informeren over dit plan en over de laatste stand van zaken, komen de initiatiefnemers dhr. Bruggink en dhr. Baas dit toelichten en bespreken.

20.00 uur ontvangst met koffie/thee in onze ruimte in de Nieuwe Schakel, Zandweg 10, WbD 20.10 uur toelichting op plannen Groote Maat en aansluitend vragen en discussie Uiterlijk 22.00 uur einde

Nadere info bij: Sonja Fris, sonja.fris@hotmail.com

Het was fris na de warme dagen van de afgelopen tijd, maar een stralende zonnige dag. Prima weer om er op uit te trekken. Bij de toegang naar Gravenbol zaten veel wulpen en een groepje Indische ganzen. In de kleiputjes onder aan de dijk verscheidene slobeenden met hun typische snavel. Omdat er op de Dode Arm nogal wat dobberde zijn we verder Gravenbol op gereden om dat beter te bekijken. Er zaten veel smienten die al mooi op kleur zijn gekomen en een flink aantal egaal bruine krakeenden met hun zwarte achtervlakje. Doordat het stil was kon je heel goed de fluitende roep van de smienten en de zacht krakende kwaak van de krakeenden horen. Verder genoten we van twee fouragerende dodaarsjes en enkelen die geluk hadden zagen in een flits het ijsvogeltje als een blauwe schicht langs de oever met bomen schieten. Vanaf de uitkijktoren bij de oostelijke Bovenpolder bij Amerongen zagen we ook verscheidene eendensoorten en twee grote zilverreigers. Nadat we al een flink poosje hadden staan observeren ontdekten we een koppel reeën in de ruigten. Hun schutkleur had hen lang beschermd tegen onze blikken maar hun witte signaalvlakje bij de staart verraadde hen. Het was een prachtig gezicht hen zo goed verscholen te zien grazen. De Blauwe Kamer was relatief stil. Ook hier zaten twee grote zilverreigers en verschillende eendensoorten en een flink koppel grauwe ganzen. Bovendien ontbraken de buizerd en de torenvalk hier niet. Het uitzicht op de Grebbeberg in de zon met roodbruine en gele kleuren in vele schakeringen deed denken aan een ‘’indian summer’’. Een prachtig uitzicht. In totaal hadden we 39 vogelsoorten waargenomen. Tenslotte bezochten we in Opheusden de wildlife art galery. Iedereen was enthousiast over het aanbod van de vele stukken in verschillende technieken met vogels er op. We bleven er ook langer dan we van te voren hadden gedacht te blijven want het was er zeer de moeite waard.

Ton Janssen

Zaterdag 4 november gingen, om de natuur een blaadje te helpen, weer op vele plekken in ons land de handen uit de mouwen. In Wijk bij Duurstede resulteerde de werving van de Vereniging Natuur en Milieu onder de parasol van Landschapsbeheer Utrecht in een opkomst van 55 werklustige knotters. Voor de Natuurwerkdag 2006 in de provincie Utrecht was dit niet alleen qua aantal een toplocatie. Hoewel er 58 wilgen klaar stonden om geknot te worden, kregen slechts 36 bomen een geknipt koppie. Maar de stemming tijdens de werkzaamheden was echter opperbest en de pauzes lang en gezellig. Na afloop werden tientallen lege whisky- en vermoutflessen verzameld.

Evenals vorig jaar was het schitterend weer, zodat de geplande partijtenten langs de Aalswaard helemaal niet werden opgezet. Om half tien, bij het startsein door wethouder Henk Muis, was het nog geen volle bak, maar bij de eerste pauze om 11 uur dromden 55 leden en gasten voor koffie, thee en chocolade samen. Naast het gros uit Wijk bij Duurstede kwam een vijftal werklustige gasten uit Gelderland, maar ook een Zuid-Afrikaan was ter compensatie van dagenlang vergaderen komen zagen. In het kader van de MADD: Make A Difference Day ( gek dat het niet gewoon “doe eens een dag wat anders” genoemd wordt ) waren ook een zestal raadsleden en 2 wethouders geronseld door Frank Brouwer van het Steunpunt Vrijwilligerswerk.

Na de nodige uitleg over doel en wijze van het knotten door de coördinator landschapsbeheer werd er tot de middagpauze om half één met veel enthousiasme gezaagd en geknipt. Iedereen kon zelf aan de slag, doordat men naast gereedschap van VNMW over geleende tangen, scharen en ladders van Landschapsbeheer Utrecht en onze Gemeentewerken kon beschikken. Hoewel velen niet vertrouwd waren met scherp gereedschap om te gaan, gebeurden er geen ongelukken. Alleen de voorzitter van VNMW, kennelijk niet gewend aan een splinternieuwe zaag, moest met 2 blauwe pleisters op de vingertoppen geholpen worden. Ofschoon hiervoor aan de akkerrand een trekker werd ingezet, vroeg ook het verslepen en stapelen van de takken langs de weg veel energie. Tijdens het verorberen van de broodjes en soep met ballen, die gesponsord waren door het Steunpunt Vrijwilligerswerk, zag je rondom dan ook vele rode hoofdjes. Voor de samengepakte vrijwilligers was er hoorbaar gesprekstof genoeg, zodat de coördinator boven op de kar met enige stemverheffing om kwart over één het dankwoord sprak.

De gasten vertrokken voldaan met in de hand een kalender van Landschapsbeheer, waarin de Natuurwerkdag voor volgend jaar: zaterdag 3 november 2007 al gemarkeerd was. Voor de leden van de knotploeg was het nog even opruimen geblazen, waaronder het verzamelen van 23 geleegde sterkedrankflessen. Hoewel ze best een slokje lusten, was dit glaswerk zonder statiegeld niet van eigen bacchanaal afkomstig, maar ze waren tijdens het knotten opgediept uit het groene boord langs de Aalswaard. Kennelijk hier door voorbijgangers in de berm geslingerd, omdat ze te beneveld waren om ze in de eerstvolgende glasbak 200 meter verderop te deponeren. Lamstraalverkeer in plaats van landschapsbeheer.